Als ik terugkijk concludeer ik dat ik sinds het moederschap ben gaan leren, gaan ervaren, dat kleine toevoegingen een groot verschil maken in het gevoel van balans.
Vervulling was eerst behaald bij wat grotere ervaringen.
Nu is er een basis aan vervulling vanuit mijn moederrol, maar daarnaast heb ik andere zaken nodig om me 'in balans' te voelen.
Energiegevende zaken en energievretend zogezegd. De zorgtaken doe ik met liefde, de verandering in de partnerrelatie mag er zijn.
En toch voel ik dat ik nodig heb voor geluk romantiek, intimiteit, verbinding en plezier met vriendinnen, aandacht voor beweging en lichaam, aandacht voor stilte.
Daar waar ik eerder yoga opleidingen volgde, hele nachten met vrienden er op uit was, romantische, wilde weekenden weg met mijn partner, halve marathons rende... Daar voel ik nu balans ontstaan bij de integratie van een sportsessie op mijn werk, een aandachtig liefdevol moment voor het slapengaan met mijn partner, een verbonden wandeling met vriendinnen in het bos.
Is dat ouder worden misschien? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik dankbaar ben voor het ervaren dat ik naar mijn idee mijn leefstijl weet te behouden, mijn waarden weet te leven hoewel het andere vormen aanneemt.
Tevredenheid te ervaren is bij het maken van bewuste keuzes.
Wat zijn jouw ingrediënten van een vervuld, voldoende energiegevend leven?
Hoe kan je deze ingrediënten binnen de huidige realiteit integreren?
Soms helpt klagen ook. Als je je uitbalans voelt.
Ongenuanceerd klagen geeft veelal wel helderheid aan wat er schort.